Kot Piotrusia Pana – historia amerykańskiego curla

Kot Piotrusia Pana – historia amerykańskiego curla

Amerykański curl, nazywany „kotem Piotrusia Pana” lub „kocim labradorem”, to rasa z przypadku. Jedna z tych ras, których protoplasta miał szczęście natrafić na ludzi pragnących zająć się utrwaleniem niezwykłych cech i profesjonalną hodowlą. To także przykład rasy, u której mocno zadbano o aspekt zdrowotny rodowodowych osobników!

Dlaczego koty kochają kartony?

Dlaczego koty kochają kartony?

Tajemnicę kociej miłości do kartonów próbowano rozwiązać już wielokrotnie. Szukając wiadomości na ten temat, możemy trafić na pisma takie jak Animal Behaviour Science, Live Science czy Reader’s Digest, specjalistyczne portale z poradami behawioralno-medycznymi jak Pet MD, a nawet na artykuł w popularnym The Telegraph. Postarajmy się zatem wspólnie przeanalizować tę kartonową miłość, odpowiadając na pytanie: „o co tu chodzi?”.

Kot rosyjski niebieski – arystokrata o szmaragdowym spojrzeniu

Kot rosyjski niebieski – arystokrata o szmaragdowym spojrzeniu

Kot rosyjski niebieski należy do najelegantszych ras kotów. Choć nie dorównuje popularnością kotom syberyjskim, brytyjskim czy perskim, ma grono wiernych miłośników. Nic dziwnego – kto raz został uwiedziony przez jego szmaragdowe oczy, pluszowe futerko, przemiłe usposobienie i niebywałą inteligencję, na zawsze już pozostanie pod jego urokiem.

Turecka angora – orientalna elegantka

Turecka angora – orientalna elegantka

Elegancka, pełna gracji angora to jedna z najstarszych ras długowłosych na świecie. Rdzenna rasa turecka, posiadaczka wyjątkowo delikatnego, jedwabistego futerka, podbiła serca europejskiej arystokracji w XVII wieku. Przegrała jednak rywalizację z kotem perskim i u progu XX wieku na wiele lat została odsunięta w cień. Na szczęście przetrwała w swym rodzimym kraju, aby na nowo podbijać wysmakowane gusty kociarzy.

Czy w kociej diecie powinny być węglowodany?

Czy w kociej diecie powinny być węglowodany?

Na pytanie w jaki sposób należy prawidłowo żywić kota odpowiedź jest jedna: zgodnie z wytycznymi i normami żywieniowymi uwzględniającymi zarówno specyfikę przemian metabolicznych składników odżywczych w organizmie kota, jak i ich wzajemnych proporcji. Pokłosiem tych norm jest dobór surowców, które powinny stanowić podstawę diety kota zdrowego oraz ich umiejętne wykorzystanie w żywieniu kota chorego.